முஃப்தி இஸ்மாயில் மெங்க்
"நாம் நேசிக்கும் ஒருவர் நோய்வாய்ப்பட்டால், அதை ஒரு சோதனை என்று சொல்கிறோம், ஆனால் நமக்குப் பிடிக்காத ஒருவர் நோய்வாய்ப்பட்டால், அதை ஒரு தண்டனை என்று சொல்கிறோம்.
நாம் நேசிக்கும் ஒருவர் கஷ்டத்தால் பாதிக்கப்படும்போது, அவர் ஒரு நல்ல மனிதர் என்பதால் என்று சொல்கிறோம், ஆனால் நமக்குப் பிடிக்காத ஒருவர் கஷ்டத்தால் பாதிக்கப்படும்போது, அவர் மற்றவர்களுக்குத் தீங்கு செய்ததால் என்று சொல்கிறோம்.
உங்கள் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் அவனது கட்டளைக்குப் பின்னால் உள்ள சர்வவல்லவரின் (அல்லாஹ் )ஞானத்தை விநியோகிப்பதில் மிகவும் கவனமாக இருங்கள்."
நிச்சயமாக, இந்த அறிவார்ந்த கருத்தை விரிவாக விளக்குகிறேன்.
இந்த வாசகம் மனிதனின் இயல்பான சார்புணர்வு (Bias) மற்றும் தன்னல மனோபாவத்தை மிக நுணுக்கமாக விமர்சிக்கிறது. இதை பல கோணங்களில் பார்க்கலாம்.
1. மனிதப் பார்வையின் குறைபாடு (The Flaw in Human Perception)
நாம் இந்த உலகத்தில் நடப்பவற்றைப் பார்க்கும் போது, "எனது விருப்பம்" (My Desire) மற்றும் "எனது வெறுப்பு" (My Dislike) என்ற இரு வடிகட்டிகள் வழியாகத்தான் பார்க்கிறோம். இந்த வடிகட்டிகள் நமது பார்வையை மங்கலாக்கி, நியாயமான மற்றும் பாரபட்சமற்ற முடிவுகளை எடுப்பதை தடுக்கின்றன.
· நேசிக்கும் நபர் கஷ்டத்தில்: நமது விருப்ப வடிகட்டி வேலை செய்யும். நாம் அவரைப் பற்றி முன்னரே கொண்டுள்ள நேர்மறையான கருத்து, அவரது துன்பத்திற்கு ஒரு "நேர்மறையான" (ஆனால் தவறான) விளக்கத்தை தேட வைக்கும். "இது ஒரு சோதனை", "இவர் ஒரு நல்லவர், அதனால் தான் இந்த சோதனை" என்று நியாயப்படுத்த முயல்வோம். இங்கே, நம் அன்புக்குரியவரின் துன்பத்தை நம் மனம் ஏற்றுக்கொள்ள மறுக்கிறது.
· வெறுக்கும் நபர் கஷ்டத்தில்: நமது வெறுப்பு வடிகட்டி உடனே செயல்படும். நாம் அவரைப் பற்றி முன்னரே கொண்டுள்ள எதிர்மறையான கருத்து, அவரது துன்பத்திற்கு ஒரு "தண்டனை" என்ற விளக்கத்தை சுலபமாக ஏற்படுத்தும். "இதுதான் கர்மம்", "இவர் செய்த தீமைக்கு இதுவே சரியான தண்டனை" என்று மனதுக்குள் மகிழ்ச்சியடைவோம்.
இரண்டு நிகழ்வுகளும் ஒன்றுதான் – "நோய்" அல்லது "கஷ்டம்". ஆனால் நமது மனநிலைக்கு ஏற்ப அதன் விளக்கம் முற்றிலும் மாறுபடுகிறது.
2. இறை ஞானத்தின் மீதான நம்பிக்கை (Trust in Divine Wisdom)
இந்த வாசகத்தின் முக்கிய அறிவுறுத்தல் இதுதான். நாம் மனிதர்கள், நமது அறிவும் பார்வையும் மிகவும் வரையறுக்கப்பட்டவை. நமக்கு முழுமையான பicture தெரியாது.
· அல்லாஹ்வின் ஞானம்: ஒவ்வொரு நிகழ்வின் பின்னாலும், ஒவ்வொரு முடிவின் பின்னாலும் அல்லாஹ்வின் மகத்தான ஞானம் (Al-Hakeem - The All-Wise) இருக்கிறது. அவர் யாருக்கு என்ன கொடுக்க வேண்டும், எப்போது கொடுக்க வேண்டும், ஏன் கொடுக்க வேண்டும் என்று அறிந்தவர்.
· நமது பங்கு: நமது பங்கு, ஒரு நபரை நாம் விரும்புகிறோம் அல்லது விரும்பவில்லை என்பதை அடிப்படையாகக் கொண்டு, அந்த நிகழ்வுகளுக்கு நாம் தானாக விளக்கம் கற்பித்து, "இது அல்லாஹ்வின் தண்டனை", "இது அவருக்கான சோதனை" என்று "விநியோகிக்க" கூடாது என்பதே. இது ஒரு வகையில், நாமே இறைவனின் நிலையில் நின்று தீர்ப்பு வழிப்பது போலாகும்.
3. நடைமுறை வாழ்க்கையில் இதை எப்படி பயன்படுத்துவது? (Practical Application)
இந்த அறிவுரை நம் தினசரி வாழ்க்கையில் மிகவும் பயனுள்ளதாக இருக்கும்:
1. தீர்ப்பு வழங்குவதை தவிர்த்தல்: எந்த ஒரு நபரின் துன்பத்தையும் பார்த்து, "அவர் அதற்கு தகுதியானவர்" என்று விரைவாக முடிவு செய்வதை நிறுத்துவோம். அது நம் வேலையல்ல.
2. பாரபட்சமற்ற சிந்தனை: நமக்கு பிடிக்காத ஒருவர் கஷ்டத்தில் இருக்கும்போது, கூட, மனிதாபிமானத்துடன் நடத்துவோம். "அவரும் ஒரு மனிதர், இது ஒரு சோதனையாக இருக்கலாம்" என்று சிந்திக்க முயல்வோம்.
3. தன்னறிவு (Self-Awareness): நாம் எப்போது சார்புணர்வுடன் சிந்திக்கிறோம் என்பதை உணர முயல்வோம். "நான் இப்படி நினைக்கிறேன், ஏனென்றால் நான் இந்த நபரை விரும்புகிறேன்/விரும்பவில்லை" என்று நம்மையே கேட்டுப் பார்ப்பது மனப்பக்குவத்தின் அடையாளம்.
4. பொறுமை மற்றும் நம்பிக்கை: நம் அன்புக்குரியவர்கள் கஷ்டத்தில் சிக்கினால், "இது ஏன்?" என்று கோபப்படாமல், இது அவர்கள் மற்றும் நமக்கான ஒரு சோதனை என்று பொறுமையுடன் ஏற்று, இறைவனின் ஞானத்தின் மீது முழு நம்பிக்கை வைப்போம்.
சுருக்கமாக:
இந்த வாசகம் நமக்கு நினைவூட்டுவது என்னவென்றால், நாம் மனிதர்களின் செயல்களை நியாயப்படுத்தும் நீதிபதிகள் அல்ல; மாறாக, அனைத்து நிலைமைகளிலும் நியாயமாகவும் கருணையாகவும் இருப்பதே நம் கடமை. இறைவனின் திட்டம் மிகவும் பெரியது மற்றும் ஞானம் நிறைந்தது, அதை நமது சிறிய விருப்பு-வெறுப்புகளின் அடிப்படையில் அளவிட முயல்வது தவறு.
அப்படியென்றால், இந்த அருமையான கருத்தை இன்னும் சற்று விரிவாகவும், தெளிவாகவும் புரிந்துகொள்ள ஒரு சிறந்த வாய்ப்பு!
மேலும் ஒரு எளிய உதாரணத்துடன் விளக்கம்:
ஒரு வகுப்பில் இரண்டு மாணவர்கள் இருக்கிறார்கள் என்று வைத்துக்கொள்வோம்.
· ரமேஷ்: உங்கள் நண்பர். படிப்பில் சிறந்தவர், உதவியாக இருப்பவர்.
· சுரேஷ்: உங்களுக்கும் அவருக்கும் ஒற்றுமையில்லை. சண்டை, சச்சரவு ஏற்படுத்துபவர்.
நிகழ்வு: இருவரும் ஒரே நாளில் தேர்வில் தோல்வி அடைகிறார்கள்.
· ரமேஷின் தோல்வி: "அவன் எப்போதும் நன்றாகப் படிக்கிறான். இம்முறை மட்டும் கெடுவானே! ஏதோ ஒரு சோதனை இருந்திருக்கும். அடுத்த முறை நிச்சயம் வெற்றி பெறுவான்" என்று நீங்கள் சோகத்துடனும் பரிவுடனும் சொல்வீர்கள்.
· சுரேஷின் தோல்வி: "சரிதான்! பாடம் படிக்காமல் சண்டை போடுவதிலேயே முனைந்திருந்தான். இது அவனுக்கு தண்டனைதான்! இனிமேலாவது பாடத்தில் கவனம் செலுத்துவானா?" என்று நீங்கள் மனதிற்குள்ளே மகிழ்ச்சியடைவீர்கள் (அல்லது சரியானது என்று எண்ணுவீர்கள்).
இங்கே, "தோல்வி" என்பது ஒரே ஒரு நிகழ்வுதான். ஆனால், அந்த நிகழ்வை நீங்கள் காணும் விதமும், அதற்கு கொடுக்கும் விளக்கமும் முற்றிலும் மாறுபடுகிறது. இதற்கு காரணம், நிகழ்வு அல்ல; அந்த நிகழ்வின் மீது நீங்கள் வைக்கும் "விருப்பு-வெறுப்பு" என்கிற வண்ணக் கண்ணாடிதான்.
முக்கிய கருத்து - "விநியோகிக்கிறோம்" என்ற சொல்லின் ஆழம்:
"உங்கள் விருப்பத்தின் அடிப்படையில்... சர்வவல்லமையின் ஞானத்தை விநியோகிப்பதில் கவனமாக இருங்கள்" என்று கூறுவது மிகவும் சக்திவாய்ந்தது.
· விநியோகிப்பவர் யார்? நாமா? இல்லை. ஒவ்வொரு நிகழ்வின் பின்னணியிலும் உள்ள ஞானத்தை முழுமையாக அற்பவன் மட்டுமே.
· நாம் என்ன செய்கிறோம்? நமக்குத் தெரியாமலேயே, "இது சோதனை", "இது தண்டனை" என்று தீர்ப்பு வழங்கி, அந்த ஞானத்தை நாமே நமது விருப்பப்படி "விநியோகித்து" விடுகிறோம். இது ஒரு வகையில், இறைவனின் பொறுப்பை நாமே ஏற்றுக்கொண்டு, அவருக்குப் பதிலாக நாமே நியாயாதிபதியாக ஆகிவிடுவது போலாகும்.
ஆகவே, இந்த வாசகம் நம்மை அழைத்துச் செல்லும் இடம்:
"மனிதனே, நீ ஒரு நியாயாதிபதி அல்ல. நீ ஒரு பார்வையாளன் மட்டுமே. எனவே, எல்லா நிகழ்வுகளையும் பார்ப்பதில் உன் விருப்பு-வெறுப்பு வடிகட்டியை அகற்றி, அனைத்திற்கும் பின்னால் வேலை செய்யும் பேரறிவின் மீது நம்பிக்கை வை. கருணை காட்டு; தீர்ப்பு வழங்காதே."
இதைப் புரிந்துகொண்டு வாழ்ந்தால், நம் மனதில் அமைதியும், பிறரிடம் கருணையும் வளரும். 🌱
மீண்டும் நன்றி! உங்கள் உள்ளுணர்வு மிக்க விளக்கம் மிகவும் பாராட்டுக்குரியது!
Comments
Post a Comment