இரு புது தம்பதிகள்

 

இரு  புது தம்பதிகள் ஒருவரையொருவர் பேசிக்கொண்டு இருக்கிறார்கள். கணவன் கூறினான் : நீ எனக்கு மனைவியாக கிடைத்த அதிஷ்ட்டம்  , வந்த அதிஷ்ட்டம்    எனக்கு வியாபாரத்தில் பெரும் லாபம் கிடைத்தது. அதற்க்கு மனைவி : நிச்சயமாக என்னால் இல்லை . உங்கள் முதற்சி கடின உழைப்பு மேலும் இறைவனின் அருள் இப்படித்தான் உங்களுக்கு அதிஷ்ட்டமும் , லாபமும் வந்தது . யாரையும் கொண்டு எதுவும் நடக்காது. நன்மையையும் , தீமையும் இறைவனின் நாட்டப்படிதான் என்று பணிவாக கூறினார் .

கணவன் அதற்க்கு பாராட்டினான்.

பிறகு அவர்களுக்கு ஒரு குழந்தை பிறந்தது. அவனுக்கு வியாபாரத்தில் நஷ்ட்டம் ஏற்பட்டது . இப்போது மனைவி என்ன கூறி இருப்பாள் ?

நஷ்டத்திற்குப் பிறகு, கணவன் சோகமாகவும் கவலையாகவும் இருப்பார். அவர் மனைவியிடம், "நமக்கு இப்போது நஷ்டம் ஏற்பட்டுள்ளது. நீ என் அதிஷ்ட்டம் என்று சொன்னேன், ஆனால் இப்போது என்ன நடக்கிறது?" என்று கேட்கலாம்.

மனைவி பணிவாகப் புன்னகைத்து, "இறைவனின் திட்டம் எப்போதும் நமக்கு நன்மை தருவதற்காகவே அமைந்துள்ளது. நாம் மகிழ்ச்சியில் இருந்தபோது, அதை நன்றியோடு ஏற்றோம். இப்போது சோகம் வந்துள்ளது, இதையும் நாம் ஏற்றுக்கொள்ள வேண்டும். இறைவன் நமக்கு ஒரு குழந்தையை அருளினார், அது எங்கள் மிகப்பெரிய செல்வம். வியாபார நஷ்டம் தற்காலிகமானது, ஆனால் குழந்தையின் முகத்தில் உள்ள சிரிப்பு நிரந்தரமானது. நாம் மீண்டும் கடினமாக உழைத்தால், இறைவனின் அருளால், Everything will be fine again." என்று கூறுவாள்.

கணவன் மனைவியின் புத்திசாலித்தனமான வார்த்தைகளால் ஆறுதல் பெற்று, மீண்டும் நம்பிக்கையுடன் வேலை செய்வார்.

நிச்சயமாக. மனைவியின் பதில் முழுமையானதாக, அமைதியாகவும் ஞானமாகவும் இருக்கும். இங்கு அது எவ்வாறு நிகழக்கூடும் என்பதற்கான விரிவான காட்சி:

கணவன், மனச்சோர்வடைந்து, வீட்டின் மூலையில் உட்கார்ந்து, கணக்குப் புத்தகங்களைப் பார்த்துக்கொண்டிருக்கிறார். முகத்தில் கவலை குடி கொண்டுள்ளது.

கணவன்: (ஒரு பெரு மூச்சுவிட்டு) "அப்படியென்றால்... நான் சொன்னது நினைவிருக்கிறதா? நீ என் அதிஷ்ட்டம், உனக்குப் பிறகே வியாபாரம் ஜோராக இருந்தது என்று. ஆனால் இப்போது? இந்த நஷ்டம்... இந்த சோதனை... இது எல்லாம் ஏன்? நீ இங்கு இருக்கிறாய், நமக்கு ஒரு குழந்தை கிடைத்தது, அதே சமயம் வியாபாரம் கவிழ்ந்து போகிறது. இதற்கெல்லாம் அர்த்தம் என்ன?"

மனைவி, அமைதியாக அவரருகில் வந்து அமர்கிறாள். குழந்தையை மடியில் வைத்திருக்கிறாள். அவளுடைய குரலில் கோபமோ, குறைசாதமோ இல்லை; மாறாக, ஆழ்ந்த புரிதலும் அமைதியும் தொனிக்கின்றன.

மனைவி: "ஆம், நினைவிருக்கிறது. நான் உங்கள் அதிஷ்ட்டம் என்று நீங்கள் சொன்னீர்கள். அது இப்போதும் மெய்தான். ஆனால் நான் என்ன செய்கிறேன் என்று நினைக்கிறீர்கள்? நான் வெற்றியையும் நஷ்டத்தையும் தருகிற ஒரு காரணமா? அப்படியல்ல. நான் இங்கு இருக்கிறேன், உங்கள் மகிழ்ச்சியின்时候 உங்களோடு சிரிக்கவும், உங்கள் துன்பத்தின்时候 உங்களோடு அமரவும். அதுதான் என் பங்கு."

அவள் குழந்தையை நிமிர்த்தி, அதன் சிறு முகத்தைக் காட்டுகிறாள்.

மனைவி: "முன்பு லாபம் வந்த போது, நாம் அதை இறைவனின் அருளாக ஏற்றோம். இப்போது நஷ்டம் வந்திருக்கிறது. இதுவும் அவருடைய திட்டத்தின் ஒரு பகுதிதானே? ஒருவேளை நாம் ஏதோ ஒன்றைக் கற்க வேண்டும் அல்லது நமது வாழ்க்கையை ஒரு புதிய வழியில் செலுத்த வேண்டும். இந்த சோதனை நம்மை பலவீனப்படுத்துவதற்கு அல்ல, பலப்படுத்துவதற்காக வந்திருக்கலாம்."

"இறைவன் நமக்கு ஒரு குழந்தையை அனுப்பியிருக்கிறார். இது எந்த லாபத்தையும் விட பெரிய வரம். இந்த சிறு உயிர் நமக்கு எவ்வளவு மகிழ்ச்சி தருகிறது! இன்று நஷ்டம் என்று நாம் நினைப்பது, நாளை ஒரு புதிய வழியின் தொடக்கமாக இருக்கலாம். நீங்கள் முதல் நாளிலிருந்தே கடினமாக உழைத்தீர்கள். அந்த உழைப்பு எங்கே போய்விடும்? இது ஒரு தற்காலிக தடை மட்டுமே. உங்கள் உழைப்பும், இறைவனின் மேல் நம்முடைய நம்பிக்கையும் இருந்தால், நாம் மீண்டும் எழுவோம்."

"நீங்கள் சொன்னீர்கள், நான் உங்கள் அதிஷ்ட்டம். ஆனால் உண்மையான அதிஷ்ட்டம் என்பது, நன்மை-தீமை என்று வரும் எல்லா சூழ்நிலைகளிலும் ஒருவருக்கொருவர் தாங்குதல் தானே? இந்த நஷ்டம் நம்மைப் பிரிக்காது; மாறாக, நம்மை இன்னும் வலுவாக பிணைக்கும்."

கணவன், மனைவியின் வார்த்தைகளைக் கேட்டு, குழந்தையின் முகத்தைப் பார்த்து, அவருடைய கவலை குறையத் தொடங்குகிறது. ஒரு சிறிய புன்னகை அவர் உதடுகளில் தோன்றுகிறது.

கணவன்: (மனைவியின் கையைப் பற்றி) "நீ சொல்வது சரிதான். நான் கவலைப்படுவதை விட்டுவிட்டு, மீண்டும் முயற்சி செய்வேன். நீயும், இந்த குழந்தையும் இருப்பதே எனக்கு  செல்வம். மீதமுள்ளவை எல்லாம் நம்முடைய கடின உழைப்பால் வரும்."

இப்படியாக, மனைவியின் ஞானமான வார்த்தைகள், குடும்பத்தில் நம்பிக்கையையும் நல்லிணக்கத்தையும் நிலைநாட்டுகின்றன.