இந்த வாழ்க்கையில் எதுவும் நிரந்தரமில்லை

 

நிச்சயமாக. "இந்த வாழ்க்கையில் எதுவும் நிரந்தரமில்லை என்பதை நீங்கள் இறுதியாக உணரும்போது, நீங்கள் அதிக சகிப்புத்தன்மை கொண்டவராகவும், மன்னிப்பவராகவும், குறைவான தீர்ப்பளிப்பவராகவும் மாறுவீர்கள்" எனும் இந்த அறிவுரை, வாழ்க்கையின் ஒரு மிக ஆழமான மெய்யறிவுப் பார்வையை (Philosophical Insight) கொண்டுள்ளது.

இதை ஒரு நீண்ட கட்டுரையாக விளக்குகிறேன்.

அடிப்படைக் கருத்து: "அனித்தியதை"யின் உணர்வு

இந்தக் கூற்றின் மையக் கருத்து "அனித்தியம்" (Impermanence) ஆகும்.  எல்லாம் மாறும்; எதுவும் நிலையானதல்ல; பிறப்பு, வளர்ச்சி, மறைதல் என்பதே பிரபஞ்சத்தின் இயற்கை. இந்த உண்மையை நாம் உண்மையாகவும், ஆழமாகவும், நமது அன்றாட வாழ்க்கையின் ஒரு பகுதியாகவும் உணரும் போது, நம்முடைய மனநிலை முழுமையாக மாறிவிடும்.

இந்த மாற்றம் மூன்று வழிகளில்—சகிப்புத்தன்மை, மன்னிப்பு, தீர்ப்பின்மை—வெளிப்படுகிறது. இவை ஒன்றுக்கொன்று தொடர்புடையவை.

---

1. நிரந்தரமின்மையை உணருதல் (The Realization of Impermanence)

இந்த "உணர்வு" என்பது ஒரு அறிவார்ந்த ஏற்றுக்கொள்ளலல்ல; அது ஒரு ஆழமான அனுபவப்பூர்வமான தெளிவு (Experiential Realization). இது எப்போது வருகிறது?

· இழப்புகள் மூலம்: அன்புக்குரிய ஒருவரை இழக்கும் போது, நம் இளைஞை, ஆரோக்கியத்தை இழக்கும் போது.

· மாற்றங்கள் மூலம்: ஒரு வேலை, உறவு, நாம் அடையாளம் கண்டுகொண்ட ஒரு நிலை மாறும் போது.

· தத்துவார்த்த பார்வை மூலம்: பிரபஞ்சத்தின் இயல்பைப் பற்றி சிந்திக்கும் போது - மலைகள் கூட அரிக்கப்படுகின்றன, நட்சத்திரங்கள் கூட வெடிக்கின்றன, நம்முடைய சொல்லாக்கள் கூட மாறும்.

இந்த உணர்வு நமக்கு ஒரு பெரிய பார்வையை (Perspective) தருகிறது. "இப்போது நடப்பது எல்லாம், இந்த கணம் கூட, மாறும்" என்ற பார்வை.

---

2. இந்த உணர்வு எவ்வாறு நம்மை மாற்றுகிறது?

(அ) அதிக சகிப்புத்தன்மை கொண்டவராக மாறுதல் (Becoming More Tolerant)

நாம் ஏன் பொதுவாக சகிப்புத்தன்மையற்றிருப்போம்? ஏனெனில், மற்றவர்களின் கருத்துகள், பழக்கவழக்கங்கள், செயல்கள் நமது "நிரந்தரமான, நிலையான" விதிகள் மற்றும் எதிர்பார்ப்புகளுக்கு எதிராக இருக்கும் when we think our rules and expectations are permanent and absolute.

ஆனால், "எதுவும் நிரந்தரமில்லை" என்று உணரும்போது...

· மற்றவர்களின் கோட்பாடுகளும், நம்பிக்கைகளும், கூட தற்காலிகமானவை, மாறக்கூடியவை என்பதை புரிந்துகொள்கிறோம்.

· இன்று ஒருவர் சொல்வது நாளை மாறலாம். இன்று அவர் செய்வது நாளை மாறலாம். அதேபோல், நமது சொந்த கருத்துகளும் மாறக்கூடியவை.

· இந்த மனப்பாங்கு, மாறுபட்ட கருத்துக்களை "அச்சுறுத்தலாக" பார்க்காமல், "வளர்ச்சிக்கான வாய்ப்பாக" பார்க்கும் திறனை தருகிறது. "இவர் இப்படி நினைப்பதற்கு ஒரு காரணம் உண்டு, அது அவரது தற்காலிகமான அனுபவம்" என்று பார்க்கிறோம். இதுவே சகிப்புத்தன்மை.

(ஆ) மன்னிப்பவராக மாறுதல் (Becoming More Forgiving)

மன்னிக்க முடியாதது என்று நாம் எண்ணுவது, அந்த துயரம் அல்லது துரோகம் நிரந்தரமான மற்றும் மாறாதது என்ற எண்ணத்தில் இருந்து வருகிறது. "இந்த வலி என்றும் இருக்கும்", "இவர் என்றும் இப்படித்தான்" என்று நினைக்கிறோம்.

ஆனால், "எதுவும் நிரந்தரமில்லை" என்று உணரும்போது...

· நமக்கு ஏற்பட்ட துன்பத்தை ஏற்படுத்திய நபரின் செயல் ஒரு குறிப்பிட்ட நேரத்தில், குறிப்பிட்ட சூழ்நிலையில் ஏற்பட்ட ஒரு தற்காலிக நிகழ்வு என்பதை புரிந்துகொள்கிறோம்.

· அந்த நபரே அந்த நபரல்ல; அவரும் வளர்ச்சி, மாற்றம் என்பதன்மூலம்  அவர் நேற்று செய்த தவறை இன்று வருந்துகிறாரோ, அல்லது நாளை மாறலாமோ.

· மிக முக்கியமாக, நமது கோபமும் வலியும் கூட நிரந்தரமானவை அல்ல என்பதை உணர்கிறோம். அவை also arise and pass away. இந்த உணர்வு, கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்தும் சக்தியை தருகிறது. மன்னிப்பு என்பது நடந்ததை மறப்பது அல்ல, ஆனால் அதற்கான உணர்வு சுமையை விடுவிப்பது ஆகும். எதுவும் நிரந்தரமல்ல என்பதை அறிவது அந்த சுமையை இறக்க helps us let go of that burden.

(இ) குறைவான தீர்ப்பளிப்பவராக மாறுதல் (Becoming Less Judgmental)

தீர்ப்பு (Judgment) என்பது ஒரு நபரின்  situation-ஐ "நல்லது" அல்லது "கெட்டது" என்ற நிரந்தரமான முத்திரையாக (Permanent Label) கருதுவதில் இருந்து பிறக்கிறது. "இவர் இப்படிப்பட்டவர்", "இந்த விஷயம் இவ்வளவு தான்" என்று முடிவு செய்கிறோம்.

ஆனால், "எதுவும் நிரந்தரமில்லை" என்று உணரும்போது...

· எந்த ஒரு human being-ஐயும் அவரது தற்போதைய நிலையின் அடிப்படையில் மட்டும் வரையறுக்க முடியாது என்பதை அறிகிறோம். ஒரு human being is a process, not a fixed product.

· ஒருவர் இன்று தவறு செய்தாலும், நாளை அவர் ஒரு மகானாகவும் மாறலாம். இன்று வறுமையில் இருப்பவர் நாளை செல்வந்தராகலாம். இன்று சக்திவாய்ந்தவர் நாளை பலவீனமடையலாம்.

· எனவே, "இறுதித் தீர்ப்பு" (Final Judgment) என்பது அர்த்தமற்றது becomes meaningless. நாம் ஒரு தற்காலிக, part of the picture-ஐ மட்டுமே பார்ப்பதால், முழுப் படத்தையும் பார்த்து தீர்ப்பளிக்க நம்மால் முடியாது. இது நம்மை அதிகமான புரிதலையும், அனுதாபத்தையும் கொண்டு நடக்கத் தூண்டுகிறது.

---

முடிவுரை: விடுதலைப் பார்வை

"எதுவும் நிரந்தரமில்லை" என்ற உண்மையை ஏற்றுக்கொள்வது, ஒரு வகையான விடுதலை (Liberation).

· இது நம்மை நமது கடினமான எண்ணங்கள் மற்றும் உணர்ச்சிகளில் இருந்து விடுவிக்கிறது. "இந்த வேதனை என்றும் நிற்கும்" என்ற எண்ணமே அதிக வேதனை தரும். அது நிரந்தரமல்ல என்று தெரிந்தால், அந்த வேதனையை சகிக்கும் சக்தி கிடைக்கிறது.

· இது நம்மை மற்றவர்களின் நடத்தை பற்றிய கட்டுப்பாடு மற்றும் எதிர்பார்ப்புகளில் இருந்து விடுவிக்கிறது.

· இது நமக்கு தற்போதைய கணத்தின் மதிப்பை புரிய வைக்கிறது. எல்லாம் மாறும் என்பதால், இப்போது இருக்கும் அன்பு, சந்தோஷம், அமைதியை முழுமையாக அனுபவிக்கும் புத்திசாலித்தனம் கிடைக்கிறது.

இறுதியாக, இந்த மாற்றம் ஒரே இரவில் வராது. இது ஒரு தொடர்ச்சியான பயிற்சி (Continuous Practice). வாழ்க்கையின் சிறிய மற்றும் பெரிய மாற்றங்கள் மூலம், நாம் மீண்டும் மீண்டும் இந்த பாடத்தைக் கற்றுக் கொண்டே இருக்கிறோம். ஒவ்வொரு முறையும் நாம் இதை நினைவில் கொள்ளும்போது, நாம் சிறிது சிறிதாக மேலும் சகிப்புத்தன்மையுள்ளவர்களாக, மன்னிக்கும் இதயம் கொண்டவர்களாக, and less judgmental minds-ஆக வளர்ச்சி அடைகிறோம். இதுவே மனித வளர்ச்சியின் highest form-ஆகும்.