நன்றாக! "பிறரிடம் எதிர்பார்க்காதே" என்ற அருமையான தலைப்பில் ஒரு கட்டுரையைக் கீழே தருகிறேன்.
---
பிறரிடம் எதிர்பார்க்காதே; படைத்தவனிடம் எதிர்பார்!
மனித வாழ்க்கை என்பது உறவுகளின் அடிப்படையில் அமைந்த ஒரு அற்புதமான பயணம். இந்தப் பயணத்தில் நாம் பலருக்கு உதவுகிறோம், அன்பு செலுத்துகிறோம், நம்பிக்கை வைக்கிறோம். ஆனால், நம்முடைய நல்லெண்ணங்களுக்கும் செயல்களுக்கும் எதிர்பார்த்த அளவு பிரதிபலன் கிடைக்காத போது, இதயம் ஒரு பெரும் சோகத்தில் சிக்கிக்கொள்கிறது. இந்த சோகத்திலிருந்துதான் ஏமாற்றம், விரக்தி, கோபம் என்பவை பிறக்கின்றன. இந்த நிலையைத் தவிர்ப்பதற்கான வழி, "பிறரிடம் எதிர்பார்ப்பதை" விட்டுவிடுவதே.
ஏமாற்றத்தின் வேர்: எதிர்பார்ப்பு
"நான் அவருக்கு இத்தனை முறை உதவி செய்தேன், ஆனால் அவர் ஒரு முறைக்கூட..." என்று தொடங்கும் சிந்தனைகள் நம் மனதில் அடிக்கடி தோன்றுவது உண்டு. இங்குதான் எதிர்பார்ப்பு என்ற விதை நட்டு, ஏமாற்றம் என்ற விளைச்சலை அறுவடை செய்கிறோம். நாம் செய்யும் உதவி, அன்பு, நேரம் – இவை அனைத்தும் நம்முடைய இதயத்தின் தூய்மையான வெளிப்பாடாக இருக்க வேண்டும். ஆனால், அதன் பின் நாம் ஒரு "கணக்கு" வைத்துக் கொண்டு, "இப்போது அவர்/அவள் திருப்பித் தருவார்" என்று காத்திருப்பதே பிரச்சனையின் தொடக்கம்.
பிரதிபலன் எதிர்பார்த்த உதவி, வியாபாரம் ஆகிவிடுகிறது. வியாபாரத்தில் நட்டம் ஏற்படும்போது கோபம் வருவது இயற்கை. இந்தக் கோபமே பின்னர் விரக்தியாகவும், சில சமயங்களில் "அவருக்கும் ஒரு நாள் காட்டுவேன்" என்ற பழிவாங்கும் எண்ணமாகவும் மாறும். இது நம்முடைய அமைதியையும், மனச்சாந்தலையும் கொள்ளை கொள்ளும் ஒரு விஷமே.
நிராசையின் விடுதலை
"மக்களிடம் முற்றிலுமாக நிராசையாகிவிடு" என்றால், அனைவரிடமும் அன்பற்று, பண்பற்று வாழ்வது அல்ல. அதற்கு பதில், நாம் செய்வதை நம்முடைய கடமை மற்றும் மனிதத்துவத்தின் அடிப்படையில் செய்து, அதன் பலனைப் பிறரிடமிருந்து எதிர்பார்க்காமல் இருப்பதே ஆகும்.
நீர் ஒருவருக்கு உதவி செய்யும்போது, அந்த உதவியின் மகிமையையும், அது உங்களுக்குத் தரும் மனநிறைவையுமே பிரதிபலனாக எடுத்துக்கொள்ளுங்கள். "நான் செய்தேன்" என்ற திருப்தியே மிகப் பெரிய வெகுமதி. இந்த மனநிலை உங்களை எந்த ஏமாற்றத்திற்கும் ஆளாகவிடாது. நீங்கள் எதிர்பார்க்காததால், யாரும் உங்களை ஏமாற்ற முடியாது. இதுவே மனித உறவுகளில் அமைதியாக வாழும் முக்கிய ரகசியம்.
கஷ்ட நேரத்தில் யாரை நோக்கி?
வாழ்க்கையில் கஷ்ட நேரங்கள் ஏற்படத்தான் செய்கின்றன. அத்தகைய சமயங்களில் நாம் நம்பியவர்கள் நம்மைப் புறக்கணிக்கும் போது, வலி இரட்டிப்பாகிறது. எனவேதான், "கஷ்ட நேரத்தில் யாரிடமும் எதிர்பார்க்காதே" என்று அறிவுரை கூறப்படுகிறது. இது ஒரு தற்காப்பு மெய்ஞ்ஞானம். நீங்கள் எதிர்பார்க்காதபோது, யாராவது உதவி வந்தால் அது ஒரு அதிர்ஷ்டமாகவும், அன்பின் அறிகுறியாகவும் கருதலாம். ஆனால், அது நடக்காவிட்டாலும், நீங்கள் மனம் உடைந்து போவதில்லை.
உண்மையான எதிர்பார்ப்பு: படைத்தவனிடம்
எல்லா எதிர்பார்ப்புகளையும், நம்பிக்கைகளையும் ஒரு இடத்தில் மையப்படுத்தினால் தான் மனம் அமைதி அடையும். அந்த இடம், அனைத்தையும் படைத்த இறைவனின் கருணைதான்.
"படைத்தவனிடம் எதிர்பார் ! அவன் நிச்சயமாக தருவான்."
இந்த நம்பிக்கைதான் நமக்கு அளவில்லா பலத்தைத் தருகிறது. நாம் மனிதர்களிடம் எதிர்பார்த்து ஏமாறும் அனைத்தையும், அவன் தன் காலக்கட்டத்தில், நமக்கு நல்ல வகையில் திருப்பித் தருவான். அவனுடைய நியாயத்திற்கும், கருணைக்கும் எல்லைகள் இல்லை. நாம் செய்யும் ஒவ்வொரு நல்ல செயலும், அவனுக்கு அர்ப்பணிக்கப்படும் போது, அதன் பலன் நமக்கு நிச்சயமாக கிடைக்கும் – ஆனால், அது எப்போது, எப்படி என்ற நியதி நமக்கு மட்டுமே தெரியாது. அந்த நம்பிக்கையோடு வாழ்வதே பகீரதப் பிரயத்தனம்.
முடிவுரை: எதிர்பாராதிருப்பதின் மகிமை
பிறரிடம் எதிர்பார்ப்பதை விட்டுவிடுவது என்பது உறவுகளை வெறுப்பது அல்ல. மாறாக, உறவுகளை மிகத் தூய்மையான முறையில் அனுபவிப்பது. நாம் எதிர்பாராதபோது, பிறர் செய்யும் சிறிய உதவிகள்கூட பெரியதாகத் தோன்றும். நம்முடைய மனம் கோபம், விரக்தி போன்ற விஷங்களிலிருந்து காப்பாற்றப்படும். இறுதியாக, நம் வாழ்க்கையின் கனவுகள், ஆசைகள் மற்றும் எதிர்பார்ப்புகளின் கனம் முழுவதும் படைத்தவனின் மீது வைக்கப்படும் போது, நாம் ஒரு பெரிய சுமையிலிருந்து விடுபட்டு, இலகுவாக நடக்க முடியும்.
பிறரிடம் எதிர்பார்க்காமல், படைத்தவனை நம்பி, நல்லது செய்து மகிழும் ஒரு அமைதியான வாழ்வை நாம் அனைவரும் வாழ்வோமாக!
Comments
Post a Comment