கோபம்" (Anger) மற்றும் "ரோஷம்"

 

 "கோபம்" (Anger) மற்றும் "ரோஷம்" (Righteous Indignation/Zeal) ஆகிய இரண்டின் வேறுபாட்டைப் பற்றிய ஒரு விளக்கமான கட்டுரை தருகிறேன்.

கோபமும் ரோஷமும்: இஸ்லாமியப் பார்வையில் ஒரு ஆய்வு

மனிதனின் உள்ளத்தில் தோன்றும் உணர்ச்சிகளில் கோபம் மிகவும் சக்திவாய்ந்ததும், சந்தர்ப்பத்திற்கேற்ப நல்லதாகவோ அல்லது கெட்டதாகவோ மாறக்கூடியதுமான ஒன்று. இஸ்லாம் மனித குணங்களை "நல்லவை" (مكارم الأخلاق - மகாரிமுல் அக்லாக்) மற்றும் "கெட்டவை" (رذائل - ரிதாயில்) எனப் பிரிக்கும் போது, கோபத்தின் இரு முகங்களையும் மிகத் துல்லியமாக விளக்குகிறது. இந்தப் பின்னணியில்தான் "கோபம்" (الغضب - அல்-கத்ப்) மற்றும் "ரோஷம்" (غيرة - ஃகீரா/ Non-Mahram) ஆகிய கருத்துகள் அவற்றின் வேறுபாடுகளுடன் உருவாகியுள்ளன.

கோபம் (الغضب - அல்-கத்ப்): இரு முனைகொண்ட வாள்

இஸ்லாத்தில், தன்னலம், பொறாமை, அல்லது சிறு விஷயங்களுக்காக எழும் கோபம் மிகவும் கண்டிக்கப்பட்டு, அடக்குவதற்கு உத்தரவிடப்பட்டுள்ளது.

கெட்ட கோபம்: இதுஒரு தீய குணம். நபி (ஸல்) அவர்கள் பல ஹதீஸ்களில் கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்த பல வழிகளைக் கற்றுத் தந்துள்ளார்கள். ஒருவர் நின்ற நிலையில் கோபப்படும்போது உட்கார வேண்டும், உட்கார்ந்திருந்தும் கோபம் தணியாவிட்டால் படுக்கைக்குச் செல்ல வேண்டும், தண்ணீர் குடிக்கவேண்டும்  (அல்லது) அங்கத் தூய்மை (வுலூ) செய்ய வேண்டும் என்று அறிவுறுத்தியுள்ளார்கள். இத்தகைய கோபம்,

· நேர்மை தவறிய வார்த்தைகளைப் பிறப்பிக்கும்.

· நல்லறிவை மறைக்கும்.

· உறவுகளைக் கெடுக்கும்.

· தீமையை தீமையால் எதிர்க்கும் தூண்டுதலாக அமையும்.

இதுபற்றி நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "உண்மையான பலவான் தன் கோபத்தைக் கட்டுப்படுத்துபவனே , சண்டையில் வெல்லுபவனே அல்ல." (புகாரி)

நல்ல கோபம் (நிலவு உள்ள கோபம்): ஆனால்,அல்லாஹ்வின் பாதுகாக்கப்பட்ட விஷயங்கள் (Religion, Life, Intellect, Lineage, Property) மீது தவறு நடக்கும்போது, அல்லது அல்லாஹ்வின் விதிகள் மீறப்படும்போது எழும் கோபம் முற்றிலும் வேறுபட்டது. இது "அல்லாஹ்வுக்காக கோபப்படுதல்" (الغضب لله - அல்-கத்ப் லில்லாஹ்) என அழைக்கப்படுகிறது.

· இந்த கோபம் தன்னலமற்றது; இறைநெறிக்காக, நீதிக்காக எழுகிறது.

· இது அறிவை மறைப்பதில்லை; மாறாக, நீதியை நிறுவ அறிவைப் பயன்படுத்த தூண்டுகிறது.

· இது கட்டுப்பாடானது; தீங்கு விளைவிக்காமல், நியாயத்தை நிலைநாட்டுவதை நோக்கமாகக் கொண்டது. நபிகள்நாயகம் (ஸல்) அவர்களே தமது வாழ்நாளில், அல்லாஹ்வின் விதிகள் மீறப்படும்போது மட்டுமே கடுமையான கோபம் கொண்டதாக வரலாறு கூறுகிறது. எடுத்துக்காட்டாக, கஅபா பள்ளிவாசலில் தொழுகையை குறைத்து மதிப்பிடும் செயல்கள் நடக்கும்போது அவர்கள் கொண்ட கோபம் இதற்குச் சான்று.

எனவே, கோபம் என்பது ஒரு கருவி. அதை எந்த நோக்கத்திற்காகப் பயன்படுத்துகிறோம் என்பதே அதை நல்லதாகவோ கெட்டதாகவோ ஆக்குகிறது.

ரோஷம் (غيرة - ஃகீரா): நற் குணமான பாதுகாப்பு உணர்வு

ரோஷம் என்பது ஒரு நல்ல குணம். இது ஒருவித பற்றுதல், அக்கறை, மற்றும் ஒரு மதிப்புமிக்க விஷயத்தைப் பாதுகாக்கும் உள்ளுணர்வு.

இஸ்லாத்தில் ரோஷத்தின் இடம்: இஸ்லாம்ரோஷத்தை, குறிப்பாக "ஈமானின் ரோஷம்" (غيرة الإيمان - ஃகீரத்துல் ஈமான்) எனப் பாராட்டுகிறது.

1. குடும்பம் மற்றும் கண்ணியம் பற்றிய ரோஷம்: ஒரு முஸ்லிம் தன் குடும்பத்தின் கண்ணியத்தையும், பார்வையற்று (Non-Mahram) ஆடவர்/பெண்களிடையேயான எல்லைகளையும் (Hijab, Lowering the Gaze) பாதுகாக்கும் பண்பு ரோஷத்தின் அடையாளம். நபி (ஸல்) அவர்கள் கூறினார்கள்: "அல்லாஹ் (தன் அடியார்களின் மீது) ரோஷம் கொள்ளும்; ரோஷம் கொள்ளும் ஓர் முஃமின் அடியாரும் (தன் கண்ணியத்தைக் காக்க) ரோஷம் கொள்வான்." (புகாரி, முஸ்லிம்). இங்கு ரோஷம் என்பது ஓர் ஆண் தன் பெண் குடும்பத்தினரின் மீது கொள்ளும் கண்ணியமான பாதுகாப்புணர்வைக் குறிக்கும்.

2. அறத்திற்கான ரோஷம்: ஒரு முஸ்லிம் தன் சமூகத்தில் அநீதி, பாவம், தீய செயல்கள் நடப்பதைக் கண்டு மனம் வருந்துவதும், அதைத் தடுக்க நியாயமான வழிகளில் முயல்வதும் ஒரு வகை ரோஷமே. இது "அமர் பில் மாரூஃப் மற்றும் நஹி அனில் முன்கர்" (நன்மைக்கு ஆணையிடுதல், தீமையிலிருந்து தடுத்தல்) என்ற கடமையின் அடிப்படையில் உருவாகிறது.

3. இறைமார்க்கத்திற்கான ரோஷம்: அல்லாஹ்வின் மார்க்கத்தின் மீது தவறான விமர்சனங்கள் அல்லது அவமதிப்புகள் வந்தால், ஒரு முஃமின் அதைச் சகிக்க மாட்டான். ஆனால் இங்கும், அவன் எதிர்க்கும் முறை அறிவார்ந்த, நயமான, கட்டுப்பாடான முறையிலேயே இருக்க வேண்டும்.

ரோஷம் என்பது கண்ணியத்தையும், பாதுகாப்பையும், அக்கறையையும் குறிக்கும் ஒரு உள்ளார்ந்த, கட்டுப்பாடான உணர்வு. இது தீய கோபம் போல் வெளிப்படையான வன்முறைக்கு தீங்கு விளைவிக்கும் தன்மைக்கு வழிவகுப்பதில்லை.

முடிவுரை: வேறுபாட்டின் சாராம்சம்

அம்சம் கோபம் (கெட்டது) ரோஷம் (நல்லது) நல்ல கோபம் (அல்லாஹ்வுக்காக)

உந்து சக்தி தன்னலம், அகம்பாவம், பொறாமை கண்ணியம், பற்று, பாதுகாப்புணர்வு இறைநெறி, நீதி, சமூக நலன்

விளைவு அறிவை மறைத்து, தீமை புரிய தூண்டும் கண்ணியத்தைப் பாதுகாக்க, நல்லொழுக்கத்தை ஊக்குவிக்கும் நியாயத்தை நிலைநாட்ட, தீமையைத் தடுக்க

தன்மை கட்டுப்பாடற்றது, வெடித்துச் சிதறுவது கட்டுப்பாடானது, உள்ளார்ந்தது கட்டுப்பாடானது, நோக்கமுள்ளது

இஸ்லாமிய நிலைப்பாடு வெறுக்கப்படும்/கண்டிக்கப்படும் பாராட்டப்படும்/வலியுறுத்தப்படும் வலியுறுத்தப்படும்/சந்தர்ப்பத்திற்கேற்ப கடமை

சுருக்கமாக: கோபம் என்பது ஒரு எதிர்வினை (Reaction), அதேநேரம் ரோஷம் என்பது ஒரு குணம் (Trait).

தீய கோபம் ஒரு தீய எதிர்வினை. ரோஷம் ஒரு நல்ல குணம். அல்லாஹ்வுக்காகக் கொள்ளப்படும் கோபம் ஒரு நல்ல எதிர்வினை.

ஒரு முஸ்லிம் தன் தன்னலத்திற்காக கோபப்படக் கூடாது, ஆனால் தன் கண்ணியத்திற்காகவும், இறைமார்க்கத்திற்காகவும், சமூக நீதிக்காகவும் எப்போதும் ரோஷம் கொள்ள வேண்டும்; அந்த ரோஷம் தேவைப்பட்டால், கட்டுப்படுத்தப்பட்ட, நியாயமான மற்றும் நற்பயன் விளைவிக்கக்கூடிய கோபமாக (நிலவுள்ள கோபம்) வெளிப்படலாம்.

இதுவே இஸ்லாத்தின் சமச்சீர் மற்றும் நேரியல் போதனையாகும்.