அன்றும், இன்றும்: ஒரு போக்குவரத்து

"அன்றும், இன்றும்" எனும் தலைப்பில் ஒரு அருமையான கட்டுரை இதோ.

-

அன்றும், இன்றும்: ஒரு போக்குவரத்து

"பள்ளி பருவோம் என்பது ஒரு அழகான மறக்கமுடியாத நல்ல பருவோம்!" – இந்த வரியைப் படித்தவுடனேயே, எத்தனைபேருடைய மனக்கண்ணில் அந்த இனிய நினைவுகள் மிதந்து வருகின்றன! அந்தக் காலத்தின் இன்னொலிகளும், நிறங்களும், மணங்களும் நம் மனதில் ஒரு இனிய கனவைப் போல பதிந்து கிடக்கின்றன. ஆனால், அந்தக் கனவுக்கும் இன்றைய நமது வாழ்விற்கும் இடையே ஒரு பெரிய பாலம் உள்ளது. அதைத்தான் ‘அன்றும், இன்றும்’ என்று அழைக்கிறோம்.

அன்று: இயற்கையின் இன்னிசையோடு கலந்த வாழ்வு

அன்றைய வாழ்வு என்பது ஒரு விரிந்த, பச்சையான கான்வாஸ் போன்றது. அதில் வரையப்பட்டிருந்தது:

· ஆரவாரமான விளையாட்டுக்கள்: கண்ணாமூச்சியில் சிரிப்பும், பம்பரத்தின் சுழற்சியும், கோலிக் கல்லின் ஓசையும் தெருக்களை நிரப்பும். விளையாட்டு என்பது வெற்றி தோல்விக்காக மட்டுமல்ல; கூட்டுறவு, நட்பு, சேர்ந்து சிரிக்கும் கலகலப்புக்காகவும் இருந்தது.

· கள்ளமற்ற நட்பு: நட்பு என்பது ‘ஃபோலோ’ அல்லது ‘லைக்’ அளவில் அடங்கியதல்ல. அது ‘வீட்டு வீடு திண்ணை’யில் வளர்ந்தது. ஒருவரின் துயரம் அனைவரின் துயரம்; ஒருவரின் மகிழ்ச்சி அனைவரின் வெற்றியாகும். கள்ளம், கபடம், சூது என்ற சொற்களே அந்த உறவுகளின் அகராதியில் இடம்பெறவில்லை.

· பாட்டிமார்களின் அரட்டை: வீட்டு முற்றங்களிலும், தெரு திண்ணைகளிலும் பாட்டிமார்களின் அரவம் ஒரு இன்னிசையாக இருந்தது. அவர்களின் பேச்சுகளிலிருந்தும், கதைகளிலிருந்தும் நாம் வாழ்வின் பல பாடங்களை, மரபுகளை, நெறிகளை எளிதாகக் கற்றுக்கொண்டோம்.

· இயற்கையோடு இணைந்த வாழ்க்கை: காலை மூ�லின் பறவைக் குரலும், மாலையின் செக்கச் செவேலென்ற சூரிய அஸ்தமனமும் நம் அன்றாட வாழ்வின் ஒரு பகுதியாக இருந்தன. ரசிக்க இயற்கைக் காட்சிகள் எங்கும் கிடைத்தன.

அந்தக் காலம் மனதின் அமைதிக்கும், உறவுகளின் செழுமைக்கும், எளிய வாழ்வின் சந்தோஷத்திற்கும் பெயர் போனது.

இன்று: தொழில்நுட்பத்தின் வேகத்தில் பயணிக்கும் வாழ்வு

இன்றைய வாழ்வு ஒரு உயர்-ரெஸலூஷன் டிஜிட்டல் திரை. அது பளிச்சென்றும், வேகமாகவும் இருக்கிறது. ஆனால் அதில் சில முக்கியமான விஷயங்கள் மங்கிக் கொண்டிருக்கின்றன:

· விரற்கடை விளையாட்டுகள்: பம்பரம் மற்றும் கண்ணாமூச்சிக்குப் பதிலாக, சார்ட் கட்டிகள் மற்றும் மொபைல் கேம்கள் வந்துள்ளன. விளையாட்டு இப்போது தனிமைப்படுத்தப்பட்டது; அதிகபட்சம் ஆன்லைனில் ‘மல்டிபிளேயர்’.

· ஆன்லைன் நட்பு: ‘ஃபிரெண்ட்ஷிப்’ என்பது ‘ஃபிரெண்ட் ரிக்வெஸ்ட்’ ஆக சுருங்கியுள்ளது. உண்மையான சிரிப்பின் ஒலியைவிட ‘எமோஜி’க்களே உணர்ச்சிகளை வெளிப்படுத்துகின்றன. நாம் நூற்றுக்கணக்கான ‘நண்பர்களை’க் கொண்டிருக்கிறோம், ஆனால் ஒரு கடினமான நேரத்தில் பேச ஒருவர் கிடைப்பது அரிதாகிவிட்டது.

· தனிமைப்படுத்தப்பட்ட குடும்பம்: பாட்டிமார்களின் அரட்டை மறைந்து, குடும்ப உறுப்பினர்கள் கூட ஒரே அறையில் இருந்துகொண்டு தங்கள் தங்கள் ஸ்மார்ட்போன்களில் மூழ்கியிருக்கும் காட்சி இன்று பொதுவானது. கதை சொல்லும் கலை மறைந்து, ஸ்ட்ரீமிங் சேவைகள் வந்துள்ளன.

· இயற்கையிலிருந்து துண்டிக்கப்பட்டோம்: இயற்கைக் காட்சிகளை ‘வால்பேப்பர்’ படங்களாகவே பார்க்கும் நிலை. பச்சைப் புல், சுடர் வானம் ஆகியவை நமது அன்றாட அனுபவத்தின் ஒரு பகுதியாக இல்லை.

இன்றைய காலம் வசதி, வேகம் மற்றும் தகவல் தொழில்நுட்பத்தின் வெற்றிக்கு பெயர் போனது. ஆனால், இந்த வெற்றியின் விலை என்ன?

முடிவு: எதிர்காலத்திற்கான ஒரு சமச்சீர் பயணம்

‘அன்றும்’ முழுமையாக சரியானதும் இல்லை; ‘இன்றும்’ முழுமையாக தவறானதும் இல்லை. கேள்வி இங்கேதான் உருவாகிறது: நாம் முன்னேறும்போது, நம்முடைய மனிதத் தன்மை, நமது உறவுகள், நமது அமைதி ஆகியவற்றைப் பின்னால் விட்டுவர வேண்டுமா?

பதில் ‘இல்லை’ தான். தொழில்நுட்பத்தின் அனுகூலங்களை எடுத்துக்கொள்வதும், அதே நேரத்தில் ‘அன்றைய’ இனிமையான வாழ்வின் முக்கிய அம்சங்களைப் பாதுகாப்பதும் தான் சமச்சீரான வழி.

ஒரு நாளைக்கு ஒரு மணி நேரம் போனை வைத்துவிட்டு, குடும்பத்தோடு பேசலாம். வீக்கெண்டில், பார்ப்பதை விட விளையாடலாம். பழைய நண்பருக்கு ஒரு அழைப்பு போட்டு, ‘திண்ணை அரட்டை’ அடிக்கலாம்.

‘அன்றின்’ இனிய நினைவுகளை நாம் மீண்டும் படைக்க முடியும். நமது ‘இன்றைய’ வாழ்வை மேலும் செழுமையாக, மனதிற்கு அமைதியாக மாற்ற முடியும். ஏனென்றால், மனித உறவுகளின் சமரசம்  சொர்க்கம் , இயற்கையின் அழகும் எக்காலத்திற்கும் சத்தியம். அவற்றை மறந்துவிடக் கூடாது என்பதே ‘அன்றும், இன்றும்’ என்ற இந்தப் பயணத்தின் அடிப்படைக் கருத்தாகும்.